Achille Emperaire, auteur van talrijke houtskool- en roodkrijttekeningen, gebruikte vooral gebogen vormen. Dit onderscheidt hem van de impressionistische schilderkunst van zijn vriend en landgenoot Paul Cézanne.

Naast zijn lichamelijke handicaps had Emperaire de pech het grootste deel van zijn leven in ellende en teleurstelling te leven.

Bij het verlaten van de tekenschool in Aix-en-Provence besloot Emperaire naar Parijs te gaan. Vanaf 1857 reist hij heen en weer tussen Aix-en-Provence en de hoofdstad en sluit zich aan bij het atelier Couture. Geobsedeerd door de wil om te slagen, klopte hij op elke deur en zocht alle steun, zelfs als dat betekende dat hij in armoede moest leven.

Emperaire staat ook bekend om het drama dat hij voor een tentoonstelling meemaakte. De dag voor de tentoonstelling, in de haast van het gebeuren, smeerde Emperaire zijn doek in met een vernis dat hij niet eerder had getest. Vlak voor de tentoonstelling ontdekt hij dat het door het product is weggevreten. Emperaire heeft zijn lesje geleerd en besluit voortaan zonder vernis te werken, ook als dat betekent dat hij kwetsbaardere werken presenteert.

De carrière van deze kunstenaar wordt gekenmerkt door tegenslag en ellende. Toch heeft Emperaire een bijzonder en intrigerend oeuvre nagelaten.