Zowel fietsers met als zonder beperking deelnemen aan hetzelfde WK, wat zorgt voor een uiterst posit
Bij het WK wielrennen in Glasgow is het gebruikelijk dat paralympiërs worden afgewisseld door baanwielrenners zonder beperking. Dit maakt deel uit van het eerste volledig door de internationale wielrenbond UCI georganiseerde kampioenschap.
Eelke van der Wal, actief als prestatiemanager bij sportkoepel NOC*NSF, beschouwt het als een inspirerend voorbeeld. Als oud-bondscoach is hij aanwezig op het WK wielrennen in Glasgow, waarbij hij betrokken is bij de Nederlandse Paralympische ploeg. Hij is zeer tevreden over de organisatie van het WK en prijst zowel de UCI als het gastland Groot-Brittannië voor hun uitstekende inzet.
De grotere focus op sporten voor mensen met een beperking in Groot-Brittannië is mede het resultaat van de Paralympische Spelen van 2012 in Londen, die door TV-zender Channel 4 tot een groots televisiespektakel werden gemaakt. Dit legde de basis voor de huidige ontwikkelingen. Van der Wal beschrijft dit als een positieve stimulans voor de gehele sportwereld en prijst de UCI voor deze innovatie.
De integratie van verschillende categorieën heeft een hoog niveau bereikt. Voor het publiek op de tribune maakt het weinig verschil of een fietser op een tandem als eerste over de finish komt of op een gewone fiets rijdt. Dit heeft geleid tot volle tribunes bij paralympische baanwielrenners, wat vooral impact heeft op jongere sporters. Van der Wal ziet dit als een unieke ervaring die normaal gesproken alleen bij de Paralympische Spelen plaatsvindt.
De toenemende integratie bevordert ook het onderlinge contact tussen de fietsers. Paralympisch atleet Tristan Bangma kan bijvoorbeeld advies krijgen van baanwielrenner Harrie Lavreysen, en vice versa. De wederzijdse uitwisseling van ervaringen en kennis wordt als waardevol gezien. Jetze Plat, een ervaren handbiker, was aanwezig bij de Nederlandse baanwielrenners tijdens hun wereldkampioenschap.
Van der Wal erkent dat dit succes naar meer smaakt, maar begrijpt ook dat niet elk evenement geschikt is voor volledige integratie. Het moet haalbaar blijven en bij sommige evenementen kan dit organisatorisch uitdagend zijn, zoals bij het baanwielrennen in Glasgow waar huldigingen buiten de baan plaatsvinden. De triatlon lijkt daarentegen wel geschikt voor deze aanpak.
In conclusie, Van der Wal benadrukt dat dit model effectief is en een positieve sfeer creëert. Hij ziet ruimte om lessen uit dit concept te halen en deze in de toekomst toe te passen. Hoewel er uitdagingen zijn, is hij ervan overtuigd dat dit concept haalbaar is.
Voor meer informatie klik hier