Met zijn misvorming is Walch een eenzaam kind dat zijn toevlucht zoekt in tekenen en schilderen. Hij wordt gedwongen met zijn linkerhand te werken en ontwikkelt ondanks zijn handicap een grote handigheid. Dankzij een beurs vestigt deze kunstenaar zich in Parijs. Zijn werk wordt pas in 1934 opgemerkt door de criticus Georges Besson, die zijn vriend en medestander wordt. In 1937 begon Charles Walch prijzen te ontvangen (gouden medaille op de Parijse wereldtentoonstelling) en van zijn kunst te leven. De werken van Walch zijn vrolijke, kleurrijke schilderijen die enthousiasme en leven uitstralen.